Le village d'aujourd'hui

Sous la fraîcheur des arbres d'une matinée d'été, s'élève le clocher de Montségur.

UN SÈR. Un sèr, i’a bèn long-tèms, o ma pauro chatouno, Sarrère dins ma man ta tant pichouno man E nòsti cor parié batien sout li poutouno Dóu printèms amourous de nòsti jouìnis an... Dins aquéu sèr de lus, sounjarèu de calamo, Sout li roso jitado i raro dóu tremount Jurerian de mescla la fe de nòstis amo... De sèmpre nous ama sèmblo qu’avian besoun! O lou vèspre liunchen emé nosto tendresso, Coume èro umble e bèu, inmènse e soubeiran; Coume erian fisançous nous pimpant de caresso Que semblavon mourga toui li pantais uman! Ai las! lou vèspre car dins nosto sonvenènço, Mai demoro vivènt emé sa reflamour. Aièr, avèn degu n’en bandi la cresènço E ploura ‘n long moumen la fin de noste amour. Èro un vèspre bèn fa pèr li causo crudèlo, L’autouno serious parlavo de record, Venguerian s’asseta dins l’errour palinello, Coume avian nòstis iue, mouisse, d’un meme acord!.. E sarrère ti man dins mi man tremoulanto, Un meme alen febrous clinavo nòsti front: - Fau se dessepara dins la vido vidanto! Diguères, que ti mot avien un dur resson!.. - Fau se dessepara, que vos? acò ‘s la vido... S’erian riche, mai, las! sian paure tóuti dous... E nous faudrié trima pèr faire la culido D’aquéu raive tant bèu que nous sarié tant dous!.. Vé! nous faudrié trempa d’uno amo voulountouso, Sounjo! moun paure ami, que sian coume d’enfant: Iéu, davans l’aveni me sènte tant crentouso. Pouèto, creses-ti jamai mouri de fam?.. Sènte dóu jour passa l’ufanouso amaresso, O moun cor! perqu’à niue te duerbes voulutous Pèr metre dins moun sang lou làngui e la tristesso D’aquèu moumen liunchen que demoro tant dous? D’agué sacrifica ‘mé nòstis alegrìo, La fe dis an urous, avèn-ti ‘gu resoun?.. Aurian-ti pas miés fa, toui dous, d`èstre coutrìo E lucha sèns fali contro l’amar besoun?.. Ai-las! i’a bèn long-tèms, o ma pauro chatouno, Pantaiavian d’amour eterne un sèr de mai... Erian jouine e la vido un meme sèr d’autouno A fa s’esparpaia li rai de ta courouno Sus nòsti front clina pèr un meme varai !.. Eugène Martin -

NOUVÈ. Nouvè! Nouvè! La glòri di campano Jito si gai trignoun dins lou cèu gris d’ivèr... Sus lou liunchen rousen quàuqui canard sóuvert Travesson d’un envòu li raro de la plano... Nouvè! Nouvè! Sout li ciprès loungin Cado granjo a tant fre ‘mé sa porto barrado, Que lou soulèu bounias rouvihant li calado l’argènto si fenèstro au mitan dis autin. Nouvè! Nouvè! dins la court amudido Li galino à mouloun au caire d’un taulié Sounjon perqué li jour soun pas tóuti parié... La roso de Nouvè, reialo, es espandido... Nouvè! Nouvè! Sout l’orle de l’enclaus Uno chato culis quàuqui ràri vióuleto... Li fueio d’aglanié viron coume d’aleto, Quàuqui bourro de nèu se mesclon au vènt-d’aut... Nouvè! Nouvè! vuei dins cado oustalado, Dins la joio que fuso e sout lou car simbèu Dóu rouge vert-bouisset e dóu gui blanquinèu, Fai gau davans lou fiò la famiho assemblado... Nouvè! Nouvè! li rèire e lis enfant En manjant lou nougat emai li papihoto, Sènton lou liame estré di calendalo voto Ié rejougne si cor d’un amour rescaufant... Nouvè! Nouvè! la glòri di campano Jito si gai trignoun dins lou cèu gris d’ivèr... Es pèr un tèms parié qu’à Betelèn, un sèr, Diéu venguè desnousa li cadeno pagano !.. Eugène Martin -

UN JOUREro un printèms. L'auro èro douço, alangourido,E la calamo èro espandidoSout la fàci blouso dóu cèu:Demourave, l'amo ravidoDi cant d'aucèu!Lou pantai fugitiéu m'empourtè sus sis alo...E la Bèuta, rèino inmourtalo,Dins l'aire blu tencha de nèu,Clinè sis anco e sis espaloEn plen soulèu!E samenè d'un gèst, la caro riserello,Coume uno pousso enmascarello...La terro prenié mai de coulourCar li gran de primo nouvelloEron de flour!Oh! l'inmènso flourido e treno de beloioDins lou trelus, l'amour, la joioClarour, oh! qunte esbléugimen!Lis ort avien repres sa voioSi sarramen...Bouscarlo e pimparrin parlavon d'amoureto,L'abiho d'or pèr la vióuletoAcourdè lèu soun vióuloun...Uno roso fasié bouquetoA 'n parpaioun.Car la roso fuguè de l'insèite amourouso;E sèmpre lis alo sedousoVenien castiga lou perfumDe la roso, flour bèn-urouso...Dins lou clarunDis aubo, di miejour, dins li lusour tardiero,S'amèron bèn sènso manieroLong-tèms dins lis ort envejous.Mai un jour, las! à la sournieroDe tavan rousVenguèron poutouna la Belour espandido,E, pèr uno ouro trefoulidoLa flour leissè prendre soun cor;E sa vierginello flouridoVeguè la mort!..Quouro lou parpaioun fidèu, di blànquis alo,Tournè, la roso èro tant paloE si fuioun tant plen de plourQue sentiguè l'ouro mourtaloDe soun amour.Triste, lou parpaioun trevè d'àutri draiolo,Cerquè dins li plan e li colo,Mai troubè plus de tau perfumQue la roso, crudelo folo,Flour d'amarun!..Pièi arribè qu'un sèr à l'ouro di lagremo,A l'ouro ounte lou soulèu cremoAu liuen pèr soun darrier adiéuL'espandido rousenco e blemoTournè vers Diéu.Ansin se despuiè la belour ufanousoE la gràci tant pouderousoDe la flour rèino au mes de mai,Coume s'en-vai la fe courousoDe tout pantai...Dins l'inmènse bonur de la primo dauradoLou parpaioun dins si vouladoCerquè pèr se pausa, mai, las!Touto joio s'èro espoussadoPèr sis iue las!Sounje quant i'a de roso o de bèlli jouvèntoI dous iue que fan gau, risèntoD'amour dins lou brande dis an,E qu'uno auro frejo espavèntoUn sèr, subran...Sounje à si desespèr quand la lus es vengudo;I vano e fèro desperdudoDi fièr jouvènt sis amourous...Iéu t'apele, fisanço aludoDis ome urous !..Eugène Martin.

Le village d'aujourd'hui

Paramètres avancés